Takið þátt í baráttunni gegn iðnvæðingu einhverra sérstæðustu náttúrusvæða Evrópu og grípið til beinna aðgerða gegn stóriðju!
Baráttan fram að þessu
Baráttan heldur áfram til varnar stærstu ósnortnu víðernum Evrópu. Síðastliðin fimm ár hafa sumarbúðir beinna aðgerða á Íslandi beinst gegn álbræðslum, risastíflum og jarðgufuvirkjunum. Eftir þá skelfilegu eyðileggingu sem fylgdi byggingu stærstu stíflu Evrópu við Kárahnjúka og mikilla jarðgufuvirkjana í Hengli, er enn tími til að rjúfa „snilldaráætlun“ valdhafa um stíflur í öllum stærstu jökulánum, gernýtingu allra helstu háhitasvæðanna og byggingu álvera, olíuhreinsistöðva, gagnavera og sílikonverksmiðja. Þessar framkvæmdir myndu ekki aðeins eyðileggja einstakt landslag og vistkerfi, heldur einnig hafa í för með sér stórfellda aukningu á útblæstri gróðurhúsalofttegunda á Íslandi.
Pólitískt landslag
Saving Iceland hefur kynt undir borgaralegri óhlýðni og anarkískum hugmyndum í íslenskum grasrótarhreyfingum og staðið fyrir fjölda beinna aðgerða. Mörgum slíkum hugmyndum var beitt með árangursríkum hætti í „búsáhaldauppreisninni“ á síðasta ári, þar sem reyndir aðgerðasinnar úr röðum Saving Iceland voru stöðugt í fararbroddi og þrýstu á þolmörkin. Áralangt starf Saving Iceland var einn af hvötum þess að það tókst að velta hinni spilltu og stóriðjusinnuðu „Alcoa ríkisstjórn.“
Engu að síður var það verulegt áfall fyrir umhverfishreyfinguna á Íslandi þegar Vinstri græn ýttu til hliðar þáverandi umhverfisráðherra fyrir að bera raunveruleg náttúruverndargildi fyrir brjósti. Leiðtogi flokksins hafnaði eigin umhverfisstefnu þar sem hún væri of „hreintrúarsinnuð“ til að duga á tímum slíkra efnahagsþrenginga. Með því, og áframhaldandi setu Samfylkingarinnar í ríkisstjórn horfum við enn upp á verulega eflda stóriðjuríkisstjórn sem er langt frá því að vera græn eða hið minnsta framfarasinnuð. Í ofanálag eru spillt stéttarfélög föst í hagsmunagreipum áliðnaðarins og kalla á atvinnusköpun óháð því hvað það kostar umhverfið.
Staðan nú
Hin djúpa efnahagslega og siðferðislega kreppa sem reið yfir Ísland haustið 2008 hefur valdið orkufyrirtækjunum tímabundnum erfiðleikum við að afla erlendra lána fyrir verkefni sín, en fulltrúar áliðnaðarins eru kaldrifjaðri nú en nokkru sinni fyrr. Nú er röksemd þeirra sú að vegna efnahagshrunsins hafi Ísland hreinlega ekki efni á að taka mið af umhverfissjónarmiðum. Í raun afhjúpar þetta þau duldu sannindi að áliðnaðurinn hafi alltaf verið meðvitaður um lögmæti sjónarmiða umhverfisverndarsinna. Nú nota talsmenn hans kreppuna sem hann sjálfur ber meginábyrgð á að hafa skapað sem grundvöll fyrir því að geta djöflast áfram með hrylling sinn.
Tilhneiging er til að ofmeta þátt bankanna í kreppunni meðan aðrir orsakaþættir eru vanræktir. Skýrsla Sérstakrar rannsóknarnefndar sem kannaði aðdraganda og orsakir efnahagshrunsins, hefur beint sjónum sínum að áhrifum stóriðjunnar í lykilkafla skýrslunnar. Útþensla fjármálakerfisins yfir sjálfbærnismörk landsins er fortakslaust rakin aftur til risaverkefna í þágu stóriðjunnar. Fjölmiðlar hafa vanrækt þennan kafla, sem og annan sem sýnir samsekt fjölmiðla sem voru gagnrýnislausir þjónar banka- og iðnaðarkerfisins.
Grundvallarvandamál varðandi skýrslu rannsóknarnefndarinnar og hið almenna andrúmsloft afneitunar sem fagnaði henni er að hún kemur innan úr innsta kjarna rotins ríkisvalds. Þar af leiðandi heldur hún öllum valkostum í glímunni við spillingu og lýðræðisbrest á Íslandi innan sviðs réttarkerfisins og þingræðisstjórnmála – tryggilega undir stjórn þess sama kerfis sem í upphafi skapaði alla þessa valdníðslu.
Á vettvangi fjármálamisferlis þýðir þetta áralöng og langdregin réttarhöld sem smátt og smátt munu glata allri merkingu fyrir almenningi, sem situr eftir í þeirri súpu að þurfa að greiða þær hrikalegu skuldir sem fjársvikin hafa valdið. Á sviði rótfastra spillingarhefða og þess óttahlaðna andrúmslofts sem ál- og orkufyrirtækin þrífast svo vel á, eru loforð um gegnsæi og lýðræði ekkert annað en blekkingarhula yfir ennþá stórtækari rán stórfyrirtækja á orkulindum landsins. Þetta rán, stutt af endurbyggingarskyldum í lánasamningum við AGS, er beint framhald á gjörspilltri einkavæðingarstefnu og miskunnarlausri iðnvæðingu, og af nákvæmlega sama sauðahúsi og sú stefna sem gat af sér kreppuna.
Núverandi skotspónar aðgerða
Century Aluminium álverið í Helguvík, sem hefur verið skotmark Saving Iceland undanfarin þrjú sumur, er enn verið að byggja þó að hægt gangi. Enn ríkir óvissa um hvaðan orka til álversins eigi að koma, en það mun krefjast allt að átta nýrra orkuvera, þar af sjö gufuaflsvirkjana á Reykjanesi (HS/MAGMA) og Hellisheiði (Orkuveita Reykjavíkur). Ein gufuaflsvirkjunin í þágu Century álversins gæti orðið í Bitru í nágrenni Hengils, og áttunda orkuverið verður líklega stór stífla í hinni fögru Þjórsá, sem Landsvirkjun vill byggja sem allra fyrst. Norðurþing á í samningaviðræðum við Alcoa um álbræðslu að Bakka við Húsavík þar sem orkan á að koma úr viðkvæmum óbyggðum norðanlands. Að auki vill Platina Resources hefja rannsóknir vegna gulls og annarrar námuvinnslu á Austfjörðum.
Grípið til aðgerða!
Í stað þess að efna til sumarmótmælabúða í ár, þá sendum við ákall eftir andspyrnu óháðri árstíðum. Sérstaklega hvetjum við Íslendinga til að grípa til aðgerða allan ársins hring, en einnig umhverfissinna alls staðar að úr heiminum til að koma til Íslands þar sem við fögnum hjartanlega hvers konar einstaklingsbundnum aðgerðum gegn ál- og orkufyrirtækjum sem standa fyrir umhverfisspjöllum.
Það hefur sýnt sig að táknrænar aðgerðir duga ekki til þess að stöðva eyðingaröflin. Markmið aðgerðanna ætti að vera að koma í veg fyrir frekari nauðgun landsins. Saving Iceland mun fagna öllum aðgerðum sem koma áhrifaríkum höggum á áliðnaðinn og orkufyrirtækin.
Jafnvel þótt þú komist ekki til Íslands til að beita beinum aðgerðum, væri ómetanlegt að fá liðsinni við baráttu okkar með samstöðuaðgerðum, fjárstyrkjum, þýðingum og með því að dreifa boðskapnum.
Upplýsingar um helstu skotmörkin má finna hér:
The Saving Iceland Target Brochure